Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη

LA PESADILLA DE PERSÉFONE Letras: Nikos Gatsos Música: Manos Hatzidakis Estreno: María Farantouri

Εκεί που φύτρωνε φλησκούνι και άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς. Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες ευλαβικά πριν μπουν στο τελεστήριο τώρα πετάνε τ’ αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς. Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς.

Allí donde crecía el poleo y la menta silvestre y vio salir la tierra su primer ciclamen ahora lugareños rellenan con cementos y los pájaros caen muertos en la boca de los hornos. Duerme Perséfone en el seno de la tierra, al balcón del mundo nunca vuelvas a salir. Allí donde unían sus manos los iniciados con devoción antes de entrar en el altar, ahora lanzan colillas los turistas y  van a contemplan la nueva refinería. Duerme Perséfone en el seno de la tierra, al balcón del mundo nunca vuelvas a salir. Allí donde la mar fue bendecida y los balidos era las oraciones del campo ahora camiones cargan en los astilleros cuerpos vacíos, accesorios inútiles y láminas metálicas. Duerme Perséfone en el seno de la tierra, al balcón del mundo nunca vuelvas a salir.